“အေမ စားျပီးျပီလား။ ဘာဟင္းခ်က္တယ္။ ေနေကာင္းလား ..” စသည္တို႕ကုိ ေျပာရင္း အစ္ကိုတို႕အစ္မတို႕ အေဖတို ႕အေၾကာင္း ကိုလည္း စုံလင္စြာေျပာေနျဖစ္ၾကသည္။ “သား .. တစ္ပါတ္ေလာက္ေနရင္ ခြင့္ယူျပီး သၾကၤန္တုန္း ရြာအလည္ေရာက္မယ္... “ ခြင့္ယူရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား လူေလး.. ဆရာၾကီး၊ ဆရာမၾကီးေတြနဲ႕ အဆင္ေျပေအာင္ေျပာဆိုျပီးလို႕ ခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ ရြာကို ျပန္လာခဲ့ေပါ့... လူေလးစားခ်င္တာေတြ၊ လူေလး ၾကိဳက္တတ္တာေတြ အေမခ်က္ထားမယ္... ” အေမ့စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္သြားသည္။
“ သားေလာေလာဆယ္စားခ်င္ေနတာ က ပဲပုန္းရည္ခ်ဥ္ဟင္းကို ခ်ဥ္ေပါင္သီးေျခာက္ ရယ္၊ လက္ပံပြင့္ေျခာက္ရယ္နဲ႕ ခ်က္တဲ့ဟင္းရယ္၊ ငရုတ္သီး ေထာင္းကို အညာၾကက္သြန္ျဖဴေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ေထာင္းျပီး ဆီဆမ္းထားတာရယ္၊ အဲဒါအရင္ဆုံးစားမယ္.. ဟ..ဟ” စားခ်င္တာေတြေျပာျပီး ေပ်ာ္ေနမိသည္။
“ အေတာ္ပဲလူေလး မင္းအစ္မကလည္း တေပါင္းလတုန္းတည္းက လက္ပံပြင့္ေတြေကာက္ျပီး အပြင့္ေတြအေျခာက္လွမ္းထားတာေတြအမ်ားၾကီးပဲ.. ခ်ဥ္ေပါင္သီးေျခာက္လည္း ေဆာင္းတြင္းတုန္းက ေျမပဲေဖာ္ရင္ စုထားတာ အမ်ားၾကီးပဲ။ လူေလးျပန္လာတဲ့ ပထမဆုံးေန႕မွာ အေမခ်က္ထားမယ္။” အေမလည္း အားရပါးရ စကားေတြေျပာေနသည္။ စိတ္မခ်စြာ တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာမည္ကိုလည္း စုိးရိမ္ပုံရေနသည္။
“အေမဘာမွာအုံးမလဲ.. ဘာေတြ၀ယ္ခဲ့ရအုံးမလဲ။” ေမးေနက် ျဖစ္ေသာေမးခြန္းကို ေမးမိသည္။ ေမးတိုင္းလည္း ဘာမွ မွာေလ့မရွိေသာ္လည္း အေမ ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာပုံရသည္။ “ ဘာမွ မွာစရာမရွိပါဘူး လူေလးသာ ေနေကာင္းေအာင္ေနပါ။” အေမ့စကားဆုံးသည္နွင့္ “အေမလည္း အိပ္ေရး၀ေအာင္အိပ္အုံး. အားေဆးလည္း ပုံမွန္ေသာက္အံုးေနာ္... သားလက္မွတ္ျဖတ္ျပီး ေနာက္ ေလးငါးရက္ေလာက္ေနရင္ ဖုံးထပ္ဆက္လိုက္မယ္.. “ အေမဘာမွာအုံးမလဲ။” ဟု ထပ္ေမးလိုက္မိသည္။ “ မတည့္တာေတြ မစားမိေစနဲ႕... က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္အုံး” ဟု အေမထပ္မွာေနရွာသည္။
မွာသည္မ်ားကုိ နားေထာင္ျပီး စိတ္ခ်ဖို႕ ထပ္ေျပာရင္းျဖင့္ “ သင့္မွာ ေျပာရန္ တစ္မိသာ က်န္ရွိပါေတာ့တယ္” ဖုံးမွ အခ်က္ေပးသံကို ၾကားရသည္ႏွင့္ “ အေမ.. ငါးရက္ေလာက္ေနရင္ ထပ္ဆက္မယ္.. .. ဖုံးကဒ္မိနစ္ကုန္ေတာ့မယ္။ ခု သားဖုံးခ်လိုက္ေတာ့မယ္.. ” ဟု ေျပာသံကို နားေထာင္ေနေသာအေမ“ ေအးေအး.. ခ်လိုက္ေတာ့သား” ဆိုျပီး ေျပာကာ သားဖုံးခ်သည္ အထိ ကိုင္ထားရင္း.. ဖုံးလိုင္းျပတ္သြားေတာ့သည္။
ဆက္ပါအုံးမည္....
စာဖတ္မိတ္ေဆြမ်ားကို ေလးစားလ်က္
ေနၾကာရိုး
No comments:
Post a Comment