ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ ဓါတ္ပုံ ႏွစ္ပုံ

ပခုကၠဴျမိဳ႕ သီဟုိဠ္ရွင္ ဘုရား၌ အေမႏွင့္ အေဖကို အမွတ္တမဲ့ ရိုက္ခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာဓါတ္ပုံႏွစ္ပုံ

၁၃၇၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္သစ္သၾကၤန္ကို ျမန္မာျပည္မွာေနရန္ အလုပ္မွ ခြင့္ သုံးပါတ္ယူျပီး ျပန္ခဲ့သည္။

၂၀၁၀ ဧျပီလရွစ္ရက္ ၾကာသပေတးေန႕။
နံနက္ ၆ နာရီခဲြ ရန္ကုန္ - ပုဂံေညာင္ဦး ေလယာဥ္ျဖင့္ အညာသို႕သားျပန္လာျပီျဖစ္သည္။ ျပန္လာေသာ သားကိုေတြ႕ရန္ ေစာင့္ေနၾကေသာအေဖႏွင့္အေမ ဧရာ၀တီျမစ္ ပခုကၠဴဘက္ဇက္ဆိပ္တြင္ ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနမွန္းမသိ။ ေညာင္ဦးသို႕ ၇ နာရီ ၁၅ မိနစ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကားေလးငွားျပီး လက္ပံေျခဇက္ဆိပ္သို႕ အျမန္နွင္လာေသာ ေနၾကာရိုး ဇက္ဆိပ္သို႕ ေရာက္လ်င္ ဇက္ထြက္ရန္ေစာင့္ရျပန္၏။ ဇက္ၾကီးလည္းနာရီ၀က္မွ် ေမာင္းနွင္ျပီး ပခုကၠဴသို႕ ကမ္းကပ္ရန္ နီးလာသည္။ တန္ခူးလ ပူျပင္းလွေသာေနေရာင္ကို ဂရုမစိုက္နိုင္။ ဇက္ၾကီးေပၚတြင္ သားပါလာနိုး ဆိုေသာစိတ္ျဖင့္ ပခုကၠဴဘက္ ဧရာျမစ္ကမ္းေပၚ မန္က်ည္းပင္ေအာက္၌ သဘက္ကို ေခါင္းေပၚတင္လ်က္။ လြယ္အိတ္ေလးထုံးျပီး လက္မွာခ်ိတ္လက္ႏွင့္အေမ။ မ်က္မွန္တပ္လ်က္ ကြမ္းတျမံဳ႕ျမံဳ႕ႏွင့္အေဖ။ လည္တေမွ်ာ္ေမ်ွာ္ႏွင့္ ေစာင့္ေနၾကသည္ကို ဇက္ၾကီးေပၚမွ ျမင္ေနရသည္။ ကုန္တင္ကားမ်ား၊ လူမ်ား အားလုံးဆင္းျပီး ေအးေဆးဆင္းေတာ့မည္ဟု စိတ္ကူးထား၏။ လည္တရွည္ရွည္ေမ်ွာ္ေနေသာအေမ စိတ္မထိန္းနိင္ရွာဘဲ ဇက္ၾကီး နားသို႕ပင္ ေရာက္လာျပီး ပါလာနိုးလာၾကည့္သည္ထင္၏။ သားကိုေတာ့မျမင္။ ဇက္ေမာင္းေသာ ဆလင္ဆရာ ထိုင္ေသာအခန္းမွ ထြက္လာျပီး အိတ္တို႕ကို အသာအယာယူျပီး မွ ေအာက္သို႕ဆင္းလာသည္ကို ျမင္မွ ဆူေလာင္စြာျမည္ေသာ စက္ေလွသံ ေမာ္ေတာ္သံတို႕ ႏွင့္ ဇက္ၾကီးျမည္ေသာ ဥၾသဆြဲသံကိုပင္ ဂရုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘဲ အားရပါးရ သားဆီသို႕ေျပးလာေသာ အေဖႏွင့္အေမ။ အေမႏွင့္သား ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း မ်က္ရည္၀ဲၾကရ၏။

ပစၥည္းတို႕ကို သယ္ယူျပီး ပခုကၠဴျမဳိ႕သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားကို ၀င္ေရာက္ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ၾက၏။ အေဖႏွင့္အေမကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖစ္ေနေသာကၽြန္ေတာ္ အမွတ္တမဲ့ျဖင့္ဤဓါတ္ပုံႏွစ္ပုံကို ရိုက္လိုက္မိသည္။ ျပန္ၾကည့္မိတိုင္း အေဖနွင့္အေမကို သတိရမိသည္။.................. အေဖႏွင့္အေမ က်န္းမာပါေစ..........

ေနၾကာရိုး